Milli ədəbiyyatımızın tərkib
hissələrindən biri kimi
publisistikanın da özünəməxsus
cəhətləri vardır. Geniş mənada
ifadə etsək, siyasi və
ictimai həyat məsələlərini
işıqlandıran ədəbiyyat növü
kimi publisistika eyni zamanda
cəmiyyətin həyatına həsr
olunan kəskin, mübariz ruhlu
ictimai – siyasi və elmi ədəbiyyatdır.
Tarixi proseslər
göstərir ki, publisistika sosial
təkamülün mühüm mərhələsində
(inqilablar, azadlıq mübarizəsi,
milli istiqlaliyyət uğrunda
mübarizə və s.) daha
da inkişaf edir. Çünki
belə hallarda xalqın
siyasi mübarizəyə ruhlandırılması ön
plana keçir, vətəndaşlıq və vətənpərvərlik ruhu
daha da güclənir. Ədəbi janr
kimi XIX əsrin
ortalarında inkişafa başlayan
milli publisistikamızın yaranması
M.F.Axundovun adı ilə
bağlıdır. ``Əkinçi`` və ``Molla Nəsrəddin`` kimi
jurnalların səhifələrində, H.B.Zərdabi, C.Məmmədquluzadə, N.Nərimanov, F.B.Köçərli,
M.S.Ordubadi kimi ədiblərin, daha sonralar
C.Cabbarlı, S.Vurğun, R.Rza və digər
bu kimi şair və yazıçıların
ədəbi yazılarında kəskin
və mübariz ruhlu
fikirlərə daha çox təsadüf olunmuşdur.
Xalq şairi S.Vurğun yazırdı:``M.F.Axundovdan və H.B.Zərdabidən başlayan Azərbaycan publisistikası ictimai fikrin inkişafı tarixində böyük rol oynamışdır.`` Diqqəti cəlb edən cəhət budur ki, publisistika formasında yazılmış əsərlərdə real və xarakterik faktlar bədii şəkildə ümumiləşdirilir və siyasi cəhətdən mənalandırılır. Publisistikaya məqalə, oçerk, ədəbi məktublar, xatirlələr, gündəliklər, qeydlər və s. daxildir.
Xalq şairi S.Vurğun yazırdı:``M.F.Axundovdan və H.B.Zərdabidən başlayan Azərbaycan publisistikası ictimai fikrin inkişafı tarixində böyük rol oynamışdır.`` Diqqəti cəlb edən cəhət budur ki, publisistika formasında yazılmış əsərlərdə real və xarakterik faktlar bədii şəkildə ümumiləşdirilir və siyasi cəhətdən mənalandırılır. Publisistikaya məqalə, oçerk, ədəbi məktublar, xatirlələr, gündəliklər, qeydlər və s. daxildir.
Çağdaş ədəbiyyatımızda publisistika
bir çox şair və yazıçıların
əsərlərində daha da
inkişaf etdirilmiş, mübariz,
döyüşkən və cəsarətli
fikirlərlə zənginləşdirilmişdir.
Xalq şairi
Xəlil Rza Ulutürkün yaradıcılığında da bədii publisistika
ədibin yüksək bəşəri
idealları ilə həmahəng
səslənir, siaysi və ictimai
məsələlər xalqımızın milli - mənəvi dəyərləri, milli müstəqilliyi, azadlıq uğrunda
mübarizəsilə yanaşı şəkildə
oxucuya çatdırılır. O, hələ 1960 – cı ildə qələmə
aldığı ``Afrikanın səsi`` şeirində yazırdı:
Azadlığı istəmirəm zərrə - zərrə, qram – qram,
Qolumdakı zəncirləri qıram gərək,
qıram, qram!
Azadlığı istəmirəm
bir həb kimi, dərman kimi,
İstəyirəm səma kimi, günəş kimi, cahan kimi!
Çəkil, çəkil, ey
qəsbkar, mən bu elin
gur səsiyəm,
Gərək
deyil sısqa bulaq, mən
ümmanlar teşnəsiyəm!
Şairin
ictimai – siyasi məzmunlu və vətənpərvər şeirlərinə
yaxşı bələd olan
xalq şairi Bəxtiyar
Vahabzadə yazmışdır:`` Əgər məndən
soruşsalar ki, Xəlil Rza sənin üçün
kimdir? Onda mən böyük
iftixarla deyərdim: - O,
xalqımızın vətənpərvər oğlu, istiqlal mücahididir. Bu mənada
Xəlilin şeirləri həmişə
məni düşündürmüşdür. Mənə elə gəlir
ki, sənətkarın qəlbinə od, əlinə
fırça, ya qələm verən, onun
beynində ocaq qalayan
fikirləri, onu narahat edən
duyğuları, onu qanadlandıran,
yaratmağa çağıran diləkləridir. Bu zaman
o özünü yox, fikrini,
amalını görür, qəlbindəkiləri eşidir. ``
Xəlil Rza
Ulutürkün milli
ruhla, ictimai – siyasi proseslərlə sıx
bağlı olan əsərləri
çoxdur. 80 – ci illərin sonlarında
xalq azadlıq hərəkatı
genişləndiyi zaman Xəlil
Rzanın gur səsi
Azərbaycanın əksər regionlarında
eşidilirdi. O, bütün varlığı ilə
xalq hərəkatına qoşulmuşdu
və hər yerdə
rus şovinist siyasətini, Dağlıq Qarabağ
torpağına təcavüz edən
erməni daşnaklarını odlu – alovlu
çıxışları ilə ifşa
edirdi:
Biz
Türküstan elləriyik,
Qeyrət, qüdrət
selləriyik.
Daşnakları qovan
bizik,
Dar gözləri ovan
bizik.
Şölə
versin bu ləl, mərcan,
Ermənisiz, Azərbaycan!
Şairin
ictimai – siyasi mövqeyi, vətəndaşlıq ideyaları
ən çətin anlarda
belə onu düzgün
əqidəsindən döndərə bilməmişdir. Hətta 8
ay 13 gün
keçmiş SSRİ DTK – nın
Lefortovo təcridxanasında saxlanılması
da onun mənəviyyatını
sarsıtmamış, əksinə, şair
istiqlal mücahidi kimi
milli Manifestini elan
etmiş, haqqın təntənəsinə, millətinin xoşbəxt
gələcəyinə inamını itirməmişdir. Onun qələmə
aldığı `` Lefortovo gündəliyi``
müasir publisistikamızın ən
nadir incilərindəndir.
Xəlil Rza
Ulutürk irsinin tədqiqatçısı, Azərbaycan Milli
Elmlər Akademiyası Ədəbiyyat
institutunun aparıcı elmi
işçisi, dosent Əlizadə Əsgərlinin
şairin yaradıcılığı ilə
bağlı söylədiyi fikirləri bir
daha xatırlatmaq yerinə
düşər: `` Şair, filosof, mütəfəkkir
şəxsiyyət, milli mücahid Xəlil
Rza Ulutürk mənalı
həyatını Azərbaycan xalqının
milli – məfkurəvi şüur və
özünüdərkinin inkişafına sərf
etmiş, çətin mübarizə şəraitində
29 bədii kitab
çap etdirə bilmişdir. O, tükənməz enerji
ilə lirik şeirlər, poemalar, poetik tərcümələr,
çoxcildli gündəliklər, ədəbi – tənqidi məqalə
və monoqrafiyalar yazaraq, filoloji - publisistik
irsimizi xeyli zənginləşdirmişdir. Xəlil Rza
Ulutürk 80 – cı illərə qədərki əsərlərində ictimai
quruluşa, əsasən lirik –
epik üsluba diqqət
yetirirdisə, sonrakı əsərlərində cəmiyyətə
qarşı üsyankar, inkarçı şair
mövqeyinə görə həmin
üslub güclü publisistika
xüsusiyyətləri və patetik
intonasiya doğurub. Şairin
ictimai etirazları 80 – cı
illərin poeziyasında, əsasən bir məqama tuşlanıb: Rus
sovet imperiyası və
beynəlxalq imperializmin ifşası.
Xəlil Rza
Ulutürkün ``Davam edir
37``, ``Vətən, ya ölüm!``, ``Mən şərqəm``, ``And içirəm``, ``Mən Azərbaycanam``, ``Kişi bətni``, ``Məndən başlanır
Vətən``, ``Qalx ayağa, Azərbaycan``,
``Azadlıq meydanı``, ``Silahlan!``,
``Azadlığım``, ``Firəngizin məktubu,`` `` Azərbaycan
türkçəsi``, ``Əlvida, Lefortova``
və digər
şeirlərində şairin zəngin
publisistik fikirlərlə öz ifadəsini tapır.
Xəlil Rzanın
ömür – gün yoldaşı, sədaqət, fədakarlıq və cəsarət mücəssəməsi
Firəngiz xanım qeyd
edir: ``Şairin şeirləri başdan – ayağa mübariz
şeirlərdir. Şairin vəfatından sonra
onun 50 – dək kitabı
mənim köməyimlə işıq
üzü görüb. Onun hər
kitabını vərəqlədikcə, hər
şeirini təkrar oxuduqca
adam dəhşətə gəlir, çünki
Xəlilin poeziyası bir xəzinədir. Mən cəsarətlə deyə
bilərəm ki, şairin mübariz
ruhlu, alovlu şeirləri onun
publisistik fəaliyyətinin qızıl
xəttini təşkil edir.``
Xəlil Rza
Ulutürkün özünün ictimai – siyasi məqalələrində, oçerklərində, qeydlərində,
gündəliklərində, hətta Azadlıq meydanında
xalq qarşısındakı çıxışlarında
belə yüksək və bəşəri ideallar
uğrunda, öz xalqının səadəti naminə
canından keçməyə hazır
olan bir döyüşçü
kimi mübariz ruhlu
fikirləri ilə milli
publisistikamızı daha da inkişaf
etdirmiş və onu zənginləşdirmişdir.
Şair öz
humanist duyğularının reallığına
olan böyük inamında
bunu bir daha təsdiq edir:
Nəbi İBRAHİMLİ,
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü,
yazıçı- publisist
No comments:
Post a Comment